جنگ ویتنام ناشی از درگیری میان کمونیست‌های ویتنام شمالی و دولت ضد کمونیست ویتنام جنوبی بود. این جنگ از سال 1955 تا 1975میلادی طول کشید. هر دو طرف از سمت کشورهای موافق حمایت می‌شدند. ویتنام شمالی از حمایت چین و اتحاد شوری برخوردار بود و ویتنام جنوبی هم پشتیبانی آمریکا را داشت.

جنگ ویتنام چطور شروع شد؟

ویتنام سال‌های طولانی مستعمره فرانسه بود. در خلال جنگ جهانی دوم تحت سلطه ژاپن درآمد. با پایان یافتن جنگ جهانی و کاهش قدرت‌های بیگانه، یک کمونیست انقلابی به نام «هوشی مین»، خواستار استقلال و آزادی کشور شد. این در حالی بود که متفقین هم‌چنان ویتنام را متعلق به فرانسه می‌دانستند. هوش مین برای ایستادگی در برابر فرانسه سعی کرد از آمریکا کمک بگیرد، ولیکن آمریکا دقیقاً مخالف با کمونیستی شدن ویتنام بود و به دشمنش فرانسه کمک کرد.

استقلال ویتنام

نیروهای مبارز وطنی در سال 1954، سرانجام توانستند فرانسه را شکست بدهند، پس از یک قرن از سلطه‌ی استعمار فرانسه خارج شدند. در عهدنامه ژنو، ویتنام به دو بخش شمالی کمونیستی و بخش جنوبی تقسیم شد.

اتحاد دو بخش شمالی و جنوبی ویتنام

در انتخابات سال 1956 تصمیم گرفتند دو با بخش با یکدیگر متحد شوند اما دخالت‌های ایالات متحده مانع از ایجاد یک کشور کمونیستی شد. ژنرال «دین دیم» با حمایت آمریکا معاهده را شکست و طی عملیاتی، امپراطور ویتنام را کنار زد و خود را رئیس جمهور خواند. در ادامه، سرکوب‌های شدیدی بر علیه کمونیست‌ها داشت، از این رو تعداد بسیاری را دستگیر، شکنجه و اعدام کرد.

تئوری دومینو آمریکا

حمایت آمریکا از رئیس جمهور «دین دیم» بر اساس نظریه دومینو بود. سیاستمداران آمریکایی معتقد بودند اگر یکی از کشورهای آسیای جنوب شرقی به کمونیست بپیوندند، پیش زمینه‌ای برای پیوستن دیگر کشورها به نگرش کمونسیتی خواهد بود. بدین ترتیب رئیس جمهور وقت آمریکا، «جان اف کندی» حمایتگر اساسی ویتنام جنوبی بود تاجایی که نیروهای نظامی آمریکا وارد جنگ شدند.  

سرانجام دو دهه درگیری در ویتنام

توافق نامه صلح بین ایالات متحده آمریکا و ویتنام شمالی در ژانویه ۱۹۷۳ منعقد شد. با این حال هم‌چنان درگیری میان ویتنام شمالی و جنوبی  ادامه داشت تا این که در 30 آوریل 1975 نیروهای ویتنام شمالی توانستند پیروز میدان شوند. در سال ۱۹۷۶ ویتنام با عنوان «جمهوری سوسیالیستی ویتنام» دو بخش جنجالی متحد شدند، با این وجود کشمکش‎‌ها تا 15 سال پس از آن نیز ادامه داشت.

تلفات و خسارات جنگ ویتنام

در جریان این جنگ 20 ساله 2 میلیون نفر ویتنامی جان دادند و 3 میلیون نفر زخمی و بیش از 12 میلیون نفر آواره و بی‌خانمان شدند. تمام زیرساخت‌های کشور تخریب شد. گفته می‌شود مدارکی در موزه جنگ ویتنام در معرض نمایش است که نشان می‌دهد 13 میلیون بمبی که آمریکا بر سر ویتنامی‌ها ارسال کرده از کل بمب‌های متحدین و متفقین در جنگ جهانی دوم، بیشتر بوده است. در این جنگ از انواع سلاح‌های شیمیایی، ارتش آمریکا استفاده کرد و حتی به تونل‎های زیر زمینی آن‌ها هم رحم نکرد.

روابط ویتنام و آمریکا

 از سال 1986 وضع کشورشان با ورود به بازار آزاد و صادرات نفت بهبود یافت و از سال 1990 روابط تجاری و دیپلماتیک میان ویتنام و آمریکا برقرار شد. به صورتی که ویتنام امروز بی شک بزرگترین صادرکننده پوشاک و وسایل الکترونیکی به آمریکاست.